Diyabet Hastaları Bal Tüketebilir mi?

Bazı insanlar kahvelerine ve çaylarına bal ekler veya pişirirken tatlandırıcı olarak kullanırlar.

Ancak bal diyabetli insanlar için güvenli midir? 

Kısa cevap evet, ancak yalnızca belirli koşullar altında.

Diyabetle yaşayan insanlar karbonhidrat ve şeker alımlarını kontrol etmeli ve yönetmelidir.

 Bu, tatlılardan tamamen kaçınmaları gerektiği anlamına gelmez.

Ölçülü olarak bal sadece güvenli olmakla kalmaz, aynı zamanda diyabet komplikasyonlarını da azaltabilecek anti-inflamatuar özelliklere sahiptir.

Bal, bal arıları ve bazı bombus arıları ve yaban arıları gibi diğer böcekler tarafından üretilen kalın, altın renkli bir sıvıdır.

Arıların kovana geri dönene kadar midelerinde topladığı ve sakladığı çiçeklerin içindeki nektardan gelir.

Nektar sakaroz (şeker), su ve diğer maddelerden oluşur.  Kabaca %80 karbonhidrat ve %20 su. Arılar, nektarı tekrar tekrar yiyip tekrar kusarlar ve bal üretirler. Bu işlem suyu uzaklaştırır.

Daha sonra arılar, yiyecek bulmanın zor olduğu kış aylarında enerji kaynağı olarak kullanmak üzere balı peteklerde depolar.

Doğal bir tatlandırıcı olmasına rağmen, balın çay kaşığı başına sofra şekerinden biraz daha fazla karbonhidrat ve kalorisi vardır.

Bir yemek kaşığı çiğ bal yaklaşık 60 kalori ve 17 gram karbonhidrat içerir.

Bal ayrıca demir, C vitamini, folat, magnezyum, potasyum ve kalsiyum gibi birçok vitamin ve mineral içerir . Aynı zamanda hücre hasarını önleyen ve yavaşlatan maddeler olan bir antioksidandır.

Ham bal, süzülmemiş bal olarak da bilinir. Bu bal, bir kovandan çıkarılır ve daha sonra safsızlıkları gidermek için süzülür.

İşlenmiş bal ise süzme işleminden geçer. Ayrıca mayayı yok etmek ve daha uzun bir raf ömrü oluşturmak için pastörize edilir (yüksek ısıya maruz bırakılır).

İşlenmiş bal daha pürüzsüzdür, ancak filtrasyon ve pastörizasyon işlemi, bazı besin maddelerini ve antioksidanlarını ortadan kaldırır.

Birçok farklı bal türü vardır. Bu türler nektarın kaynağına veya daha basit olarak arıların ne yediğine göre belirlenir.

Örneğin, yaban mersini balı yaban mersini çalısının çiçeklerinden elde edilirken, avokado balı avokado çiçeklerinden elde edilir.

Nektarın kaynağı balın tadını ve rengini etkiler.

Bal doğal bir şeker ve karbonhidrat olduğundan kan şekerinizi bir şekilde etkilemesi doğaldır. Ancak sofra şekeri ile karşılaştırıldığında balın daha küçük bir etkiye sahip olduğu görülmektedir.

 2004’te yapılan bir çalışmada kan şekeri düzeyleri üzerine bal ve çay şekeri etkilerini değerlendirdik. Bu çalışma, tip 1 diyabeti olan ve olmayan bireyleri içermektedir. (1)

Araştırmacılar, şeker hastalığı olan bir grupta balın tüketildikten 30 dakika sonra kan şekerinde ilk artışa neden olduğunu buldu. Ancak, katılımcının kan şekeri seviyeleri daha sonra düştü ve iki saat boyunca daha düşük seviyelerde kaldı.

Bu, araştırmacıları, sofra şekerinden farklı olarak, kan şekerini kontrol etmek için önemli bir hormon olan insülinde bir artışa neden olabileceğine inandırıyor. Daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.

Bal, insülin seviyelerini artırsa ve diyabetli kişilerin kan şekerini kontrol etmesine yardımcı olsa da balın diyabet için önleyici bir faktör olduğunu destekleyen kesin bir araştırma yok gibi görünsede  bu makul olabilir.

Araştırmacılar bal ile düşük glisemik indeks arasında olası bir bağlantı buldular.

Tip 1 diyabetli 50 ve tip 1 diyabeti olmayan 30 kişi üzerinde yapılan bir çalışmada, araştırmacılar, şekere kıyasla balın tüm katılımcılar üzerinde daha düşük glisemik etkiye sahip olduğunu buldular. (2)

Ayrıca vücut insülin ürettiğinde kan dolaşımına salınan bir madde olan C-peptid seviyelerini yükseltti.

Normal bir C-peptid seviyesi, vücudun yeterli insülin ürettiği anlamına gelir. Balın diyabetin önlenmesi ve tedavisi için kullanılıp kullanılamayacağını belirlemek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Balın şekerden daha tatlı olduğunu unutmayın. Şeker yerine bal koyarsanız, sadece biraz ihtiyacınız olur.

Bal kan şekerini etkileyebileceğinden, şeker hastalığınız kontrol altına alınana kadar baldan ve diğer tatlandırıcılardan kaçının.

Bal ölçülü tüketilmelidir. Ek bir tatlandırıcı olarak kullanmadan önce sağlık uzmanınızla konuşun.

Şeker hastalığınız iyi kontrol ediliyorsa ve diyetinize bal eklemek istiyorsanız, saf, organik veya ham doğal bal seçin. Bu türler şeker hastaları için daha güvenlidir çünkü tamamen doğal balda ilave şeker yoktur.

Bununla birlikte, hamile kadınlar ve bağışıklık sistemi zayıf olan kişiler pastörize edilmediği için çiğ bal tüketmemelidir.

Bir marketten işlenmiş bal satın alırsanız, şeker veya şurup da içerebilir. Eklenen tatlandırıcı kan şekerinizi farklı şekilde etkileyebilir.

Bal yemenin bir yararı, insülin seviyenizi artırabilmesi ve kan şekerinizi kontrol etmenize yardımcı olabilmesidir.

Balın nasıl bir antioksidan kaynağı olduğu ve iltihap önleyici özelliklere sahip olduğu göz önüne alındığında, şekeri bal ile değiştirmek de faydalı olabilir.

Antioksidanlar açısından zengin bir diyet, vücudunuzun şekeri nasıl metabolize ettiğini iyileştirebilir ve baldaki anti-inflamatuar özellikler, diyabet komplikasyonlarını potansiyel olarak azaltabilir.

Enflamasyon, vücudun insüline düzgün yanıt vermediği insülin direncine yol açabilir.

Bal, glisemik indeksiniz üzerinde olumlu etkisi olabilecek doğal bir tatlandırıcıdır. Ancak her tür tatlandırıcıda olduğu gibi, kontrollü tüketilmelidir.

Diyetinize bal eklemeden önce doktorunuzla konuşun. Bal, kan şekeri düzeylerini düşürmesi gereken kişiler de dahil olmak üzere herkes için doğru değildir. Bal yerseniz, ilave şeker içermeyen organik, çiğ veya saf bal olduğundan emin olun.

 

 

 

1. Al-Waili, N. S. (2004). Natural honey lowers plasma glucose, C-reactive protein, homocysteine, and blood lipids in healthy, diabetic, and hyperlipidemic subjects: comparison with dextrose and sucrose. Journal of medicinal food, 7(1), 100-107.

2. Abdulrhman, M., El Hefnawy, M., Ali, R., Hamid, I. A., Abou El-Goud, A., & Refai, D. (2013). Effects of honey, sucrose and glucose on blood glucose and C-peptide in patients with type 1 diabetes mellitus. Complementary therapies in clinical practice, 19(1), 15-19.