Latince adı ‘Agropyron repens’ olan Ayrık otu, buğdaygiller familyasındandır. Anavatanı, Kuzey yarımküre ve Anadolu’dur. Yabani olarak boş tarlalar ve yol kenarlarında yetişir. Yaprakları yeşil renkli, uzun, ince ve yassı olan çokyıllık bir bitkidir. Çiçekleri bir başak görünümünde gövdenin üst kısmında toplanmıştır. Meyvesi uzun ve sarımsı renktedir.

Ayrıkotu içerdiği yüksek protein ve nişasta dolayısıyla en değerli hayvan yemlerinden biridir. Düşük lif oranı özellikle büyük baş hayvanların beslenmesi için bitkiyi ideal hale getirir. Bunun yanı sıra ayrıkotu Klasik Yunan döneminde ve Ortaçağda köklerinden hazırlanan çeşitli ilaçlarla özellikle idrar yolları iltihabının tedavisinde kullanılmış bir bitkidir.

Sarımtırak beyaz renkteki kökleri ilkbahar ve sonbaharda toplanarak kurutulur. Bu kökler içerdikleri esans, saponin ve diğer etken maddeler sayesinde antiseptik özelliğe de sahiptir.

Halk arasında kurutulan ayrıkotu bitkisinden yapılan ayrıkotu çayı içmenin soğuk algınlığına, boğaz ağrılarına, öksürüğe, böbrek taşlarını düşürmeye, karaciğer hastalıklarına iyi geldiğine inanılır.[1]

[1]Türkiye’de Bitkiler İle Tedavi_Prof.Dr.Turhan BAYTOP (s57)